ဘီး

ဒီနေ့ မြို့ထဲလျောက်ရင်း သတိရလို့ ဒီဘီးလေးဝယ်လိုက်တယ်။ ၅၀၀ ကျပ်တဲ့။ . ဘဝမှာ ဒီဘီးက ဝယ်တာထဲ ပထမဆုံး မဟုတ်တောင် ဒုတိယ တတိယဘဲ။ ငယ်စဥ်က ခေါင်းဖီးလေ့ မရှိ။ လက်နဲ့သပ်ပြီး ကျောင်းသွားတာဘဲ။ အလုပ်ထဲဝင်တဲ့အထိ အိမ်မှာရှိတဲ့ဘီးနဲ့ ဖီးတဲ့အခါ ဖီးပါလိမ့်မယ်၊ သီးသန့် ဝယ်ဘူးတာမမှတ်မိ။ . အလုပ်ထဲ သုံးလေးနှစ်လောက်ကြာတော့ ခရူအတူဆင်းတဲ့ ဘော်ဒါလေးက ''ခင်ဗျားဗျာ၊ အင်ဂျင်နီယာဖြစ်နေပြီ၊ ခေါင်းလေးဘာလေးဖီးပါအုံး'' ဆိုပြီး ဘီးတချောင်း ဝယ်လာပေးလေရဲ့။ လော့ကာထဲထားပြီး သုံးခဲ့တာ အလုပ်က ထွက်တဲ့အထိဘဲ။ . ဒါဆို အိမ်မှာ ဘယ်ဘီးနဲ့ဖီးလည်း မေးစရာရှိတယ်။ အလုပ်ဝင်ပြီး သုံးလေးနှစ်ကစ တနှစ်နှစ်နှစ် တခါလောက် ဟိုတယ်တွေတည်းရတော့ ဟိုတယ်ရေချိုးခန်းထဲ ထားပေးတဲ့ဘီးတွေနဲ့ပါဗျား။ ပြန်ရင်ယူလာပြီး မပျက်မချင်းသုံးတယ်လေ။ . အစောပိုင်းက ဟိုတယ်တံဆိပ်ပါရင် လိုလိုမလိုလို ယူသိမ်းသေးတယ်။ နောက်ပိုင်းကျ ပြည်တွင်းပြည်ပ အတော်များများမှာ တံဆိပ်မပါတော့ မလိုရင် ယူမနေတော့ပါ။ . ကိုဗစ်နဲ့ကိုငြစ်ကြောင့် ခရီးမသွားဖြစ်တာ သုံးလေးနှစ်ဖြစ်တော့ ဖီးစရာ မရှိဖြစ်သွားတယ်။ ဒါနဲ့ အံဆွဲထဲလျောက်ရှာတော့ ကူမင်းဟိုတယ်တံဆိပ်နဲ့ ဘီးတချောင်းတွေ့တယ်။ ပထမဆုံးအကြိမ် ဖီးလိုက်တာနဲ့ ချွတ်ကနဲကျိုးတော့တာဘဲ။ နှစ်သုံးဆယ်ခန့် ရှိပြီကိုး။ ဒါနဲ့ အပြင်အန်ဆွဲထဲက တံဆိပ်မပါတာ ရှာတွေ့တာနဲ့ သုံးနေတာ ဘီးအဆန်လေးတွေ ကျိုးကုန်လို့ အသစ်ဝယ်ဖြစ်သွားတာပါ။ . ပြောချင်တာက ခုမှလာတာ။ ကျော်က စီးပွားရေး စိတ်ပါသူဆိုတော့ စဥ်းစားမိတယ်။ ငါ ပလတ်စတစ်လုပ်ငန်းလုပ်ရင် ဘီးထုတ်လို့မဖြစ်ဘူး။ နှစ်သုံးဆယ်လောက်မှ တချောင်းဘဲ ဝယ်ဖို့လိုတဲ့ဟာမျိုးကြီး။ မဖြစ်ဘူး။ ဒီနေ့ တလက်စတည်း ဝယ်ဖြစ်တဲ့ ဘရပ်ရှ်ကမှ ၁၅၀၀ ကျပ်ပေးလိုက်ရသေး။ ဒီတော့ ထုတ်ချင်းထုတ် ဘရပ်ရှ်ဘဲ ထုတ်မှ။

အိုးခိုင်မော့၊

လွန်ခဲ့တဲ့ ဆယ်နှစ်ဝန်းကျင်က မျက်စိနီလာပြီး ယားယားနေလို့ မျက်စဥ်းခပ်အုံးမှပါဆိုပြီးလိုက်ဝယ်တယ်။ ဆေးဆိုင်တော်တော်များများက မရောင်းကြဘူး။ ဆရာဝန်ညွှန်ကြားလွှာ ယူခဲ့ပါတဲ့။ မတည့်လို့ ဇတ်လမ်းဖြစ်တတ်လို့တဲ့။ . တဆိုင်ကတော့ ဘယ်လိုမျက်စဥ်းလည်းတဲ့။ ငယ်ငယ်က ကြားဘူးတဲ့ တက်ထရာဆိုက်ကလင်းလို့ ပြောလိုက်တော့ မကြားဘူးဘူးတဲ့။ နောက်တဆိုင်ရောက်တော့ မျက်စဥ်းဆေးတော့မဟုတ်။ မျက်စိကြည်ဆေးဆိုပြီး ပုလင်းလေးပြတယ်။ မဂ္ဂဇင်းတွေထဲ ကြော်ငြာမြင်ဘူးတာနဲ့ ဝယ်သုံးကြည့်လိုက်တယ်။ ဗီရိုတိုတဲ့။ . မျက်စိနဲ့ တည့်သွားတယ်ထင်တယ်။ နီတာယားတာ သက်သာသွားတယ်။ အမြဲလည်းမခပ်ဖြစ်ပါဘူး။ သက်သာနေရင် မေ့နေတာပေါ့။ စဝယ်တုံးက တပုလင်း တထောင်ကျော်ဘဲ ပေးရတယ်ထင်တာဘဲ။ . တပုလင်းကိုသုံးတာ နှစ်မချီတောင် လအတော်ကြာပါတယ်။ ဒီတော့ ဈေးတဖြေးဖြေးတက်တာပေါ့။ နောက်ဆုံးဝယ်တာ လွန်ခဲ့တဲ့ လေးငါးလဖြစ်မယ်။ ဘယ်မှာမှ ရှာမရတော့။ ထိုင်းအဝင်ကုန်တွေ ပိတ်ဖမ်းလို့ ပစ္စည်းမဝင်တော့လို့တဲ့။ . ဒီလိုနဲ့ဘဲ တရက်လမ်းလျောက်ရင်း လမ်းဘေးဆေးဆိုင်တဆိုင် ဝင်မေးကြည့်တော့ ရှိတယ်။ တပုလင်း ခြောက်ထောင့်ငါးရာတဲ့။ ဟာ နောက်ဆုံးဝယ်တုံးက သုံးထောင်ကျော်ပါ (တကယ်က သေချာမမှတ်မိ) မများဘူးလားဆိုတော့ ထိုင်းကုန်တွေ ဖမ်းနေလို့၊ ဆိုင်ပေါ်တင်ရင်တောင် လိုက်သိမ်းမယ်တဲ့ဆိုပြီး ရှင်းပြနေတာနဲ့ ဝယ်ခဲ့ရတာဘဲ။ . ပြီးခဲ့တဲ့တပတ်က လဘက်ရည်ဆိုင်ထိုင်ရင်း ဘရိုတယောက်ကပြောတယ်။ သူလိုချင်လို့ ရှာတာ မရတဲ့။ ဒါနဲ့ ညနေလမ်းလျောက်ရင်း အရင်ဝယ်ခဲ့တဲ့ဆိုင် သွားမေးကြည့်တယ်။ . ပစ္စည်း မလာတော့ဘူးတဲ့။ ပစ္စည်းရှိသူကလည်း ဈေးတင်တာ တပုလင်း ကျပ်သုံး/လေးသောင်းမလို့ မတင်တော့ဘူးတဲ့။ အိုးခိုင်မော့ဘဲ။ ပုလင်းသေးလေး၊ ဆယ့်သုံးml ဘဲ ရှိတာ။ ရေမွှေးထက်တောင် တန်နေပြီ။ စီးပွားရေး ဦးမော့လာတဲ့ သဘောများလားမသိ။

ရိုးရာပန်း၁၀မျိုး Block stamp.

တစ်လတစ်ခေါင်းနှုန်းနဲ့ ၂၀၂၀ ခန့်ကထုတ်ဝေခဲ့သော မြန်မာ့ရိုးရာပန်း(၁၀) မျိုး တံဆိပ်ခေါင်းများကို Block set အဖြစ်ပြန်ထုတ်ဝေပါသည်။ ၂၀၀ကျပ်တန် တံဆိပ်ခေါင်း ဆယ်လုံးဖြစ်လို့ တရွက်နှစ်ထောင်ကျပ်ပါ။ . တံဆိပ်ခေါင်း အရည်အသွေးနဲ့ပတ်သက်ပြီး ပြောရမယ်ဆိုရင် စိတ်မပါလည်း မထုတ်ကြပါနဲ့လို့ဘဲ ပြောရမှာပါ။ ခပ်ညံ့ညံ့ကော်ပါသော စာတရွက်ပေါ်တွင် အညံ့စားပရင်တာနဲ့ ပုံနှိပ်ပေးလိုက်တာကမှ တော်ပါဦးမည်။ perforation ခွေးသွားစိတ်စက် မရှိလည်း အပ်ချုပ်စက်နဲ့ဘဲ ဖောက်ပေးလိုက်ကွာလို့ ခိုင်းလိုက်သလား မသိပါ။ ပိုနေသည့် စာရွက်ကိုလည်း ဖြတ်မထားပါ။ . တံဆိပ်ခေါင်း ၂၀၀ကျပ်တန်မလို့ အရည်အသွေးညံ့တာ လက်ခံနိုင်ပါသေးသည်။ သုံးဖို့ထုတ်တာကိုး။ Block stamp ဆိုတာမျိုးက စုဖို့သက်သက်ထုတ်ကြတာပါ။ ဒီကွာလတီမျိုးနဲ့ တံဆိပ်ခေါင်းပြပွဲမှာ ပြကြမှာလား။ ဈေးကွက်မှာ တင်ပြီး ရောင်းကြမှာလား။ နိုင်ငံ့သိက္ခာ မချကြပါနဲ့ဗျာတို့ရယ်။ . ပုံနှိပ်ခ ပစ္စည်းခ ဈေးတွေတက်လာလို့ဆိုလည်း တံဆိပ်ခေါင်းအရွယ်ကို တဝက်သေးလိုက်ပါ။ အရင် တိုင်းရင်းသားအစဥ်သုံး အရွယ်ပေါ့။ ခွေးသွားစိတ်ဖြတ်စက်လည်း ရှိပါလိမ့်အုံးမယ်။ ပုံနှိပ်ဖို့ ဒီဇိုင်းကိုလည်း တရောင်ထဲနဲ့ လှအောင်ထုတ်ရင် ဖြစ်နိုင်မှာပါ။ စာပို့ခ ပြင်လို့မရသေးလည်း မတတ်သာသည့်အဆုံး ၅၀၀ကျပ်တန် တံဆိပ်ခေါင်းအဖြစ် ထုတ်ကြပေါ့ဗျာ။ အခုထုတ်တာတွေလည်း စာပို့ဖို့မဟုတ်ဘဲ ဝါသနာရှင်တွေ စုဖို့သက်သက်ဖြစ်နေတာဘဲလေ။

၁၂လ ပန်းနဲ့ပွဲ Block stamp.

၂၀၁၉တုံးက ထွက်ခဲ့တဲ့ (၁၂)လရာသီ ပွဲတော်နှင့် ပန်းများ တံဆိပ်ခေါင်း ၁၂လုံးကို ဘလောက်ဆက်အဖြစ် ထုတ်တယ်။ မြန်မာ့တံဆိပ်ခေါင်းသမိုင်းမှာ ပထမအကြိမ်ဖြစ်မယ်။ အရင်က မှတ်မိသလောက် မတူတဲ့တံဆိပ်ခေါင်းတွဲထုတ်တာ souvenir sheet အဖြစ်သာ ထုတ်ဘူးတယ်။ ပအကြိမ် မဆလညီလာခံနဲ့ အာဆီယံစာတိုက်ပုံတွေ ထုတ်ခဲ့ဘူးတယ်။ ထုတ်ပြီးသားတံဆိပ်ခေါင်းတွေကို Block set အဖြစ် ပြန်စုထုတ်တာ ဒီတခါ ပထမဆုံးပါ။ . မူလ ၂၀၀ကျပ်တန် တံဆိပ်ခေါင်း ၁၂လုံး ပေါင်းထုတ်တာဆိုတော့ sheet တရွက် ၂၄၀၀ကျပ်ပါ။ FDC မထွက်ပါ။ ဖောမက်အတိုင်းတင်လေ့ရှိတဲ့ Myanmar Post ရဲ့ ဖေ့ဘုတ်မှာတော့ ထုတ်မယ်လို့ ကြေညာပါတယ်။ FDC ထုတ်ရင်လည်း A4 အရွယ် ထုတ်ရပါလိမ့်မယ်။ . တံဆိပ်ခေါင်းဖျက် တံဆိပ်တုံးဒီဇိုင်းက ထူးဆန်းပါတယ်။ တံဆိပ်တုံးအဝိုင်းမှာ ပန်းနဲ့ပွဲတွေ ၁၂ကန့် ကန့်ပြီး ထည့်ထားဟန်ရှိတယ်။ ဘာပုံမှမပေါ်ပေမယ့် စတိုင်တမျိုးပေါ့။ . ဒီနေ့တွက်ကိန်း မှန်သွားတယ်။ FDCလည်း မထွက်၊ တံဆိပ်ခေါင်းကလည်း ဈေးကြီးတော့ လူရှင်းမှာဘဲလို့ တွက်မိတာ။ တနင်္လါနေ့မလို့ ရန်ကုန်ဒေါင်းတောင်းမှာ လူတွေကားတွေ ရှုပ်နေပေမယ့် စာတိုက်ကြီးအပေါ်ထပ်မှာ ၁၁နာရီကျော်ရောက်သွားတာ တယောက်မှမရှိတော့။ . အခုနောက်ပိုင်း မြန်မာ့စာတိုက်က တံဆိပ်ခေါင်း ပုံမှန်ထုတ်လာတယ်။ အစဥ်သုံးတံဆိပ်ခေါင်းစီးရီး အသစ်တော့ မထုတ်သေး။ ကမ္ဘာမှာ တံဆိပ်ခေါင်းစု ခေတ်အစားဆုံးအချိန် ၁၉၈၀/၉၀ နှစ်တွေကသာ ဒီလိုထုတ်ခဲ့ရင် ဘယ်လောက်ကောင်းလိုက်မလဲဗျာ။

ရီပါကပ်ရှင်း၊

အင်္ဂလိပ်လို ရီပါကပ်ရှင်း (Repercussion) ဆိုတာ အပြုအမူတခုပြုလိုက်တာ မထင်တဲ့ရလာဒ် ပြန်ရတာကို ဆိုလိုတာပါ။ မထင်တာပြန်ရယုံတွင်မက မလိုချင်တဲ့ရလာဒ် ပြန်ရတာမျိုးကို ဆိုလိုတာပါ။ . ဒီအချက်ကို အများနဲ့ပတ်သက်သူတွေ သတိထားသင့်တယ်။ ရီပါကပ်ရှင်း ရလာဒ်ရမယ့် အပြုအမူမျိုးဆို မလုပ်လိုက်တာကမှ မိမိအတွက် အကျိုးရှိအုံးမယ်။ မဟုတ်ရင် မိအေးနှစ်ခါနာ။ . ပြီးခဲ့တဲ့ မတ်လ၂၈ရက်နေ့က စစ်ကိုင်းငလျင်ကြောကြောင့် မြန်ပြည်အလယ်ပိုင်းမှာ ပြင်းထန်ငလျင်ကြီး လှုပ်သွားပါတယ်။ အစပိုင်းမှာ တပြိုင်နက်လှုပ်သွားတဲ့ ဘန်ကောက်ငလျင်ကြောင့် ဆောက်လက်စကွန်ဒိုပြိုတာလောက် ကမ္ဘာကမသိကြသေး။ ပြည်ပမီဒီယာတွေမှာလည်း ''မြန်မာပြည်အလယ်ပိုင်းငလျင်ကြောင့်၊ မြန်မာပြည်ငလျင်ကြောင့်'' လို့ဘဲ သုံးကြတာ တွေ့ရပါတယ်။ . ငလျင်လှုပ်ပြီး တပတ်လောက်ကြာတော့မှ မြန်မာဆိုရှယ်စာမျက်နှာတွေမှာ အဲဒီငလျင်ကို ''စစ်ကိုင်းငလျင်'' လို့ မသုံးဘဲ ''မန္တလေးငလျင်'' လို့သုံးဖို့ အမိန့်ထုတ်တယ်ဆိုပြီး ပြန့်လာပါတယ်။ မူရင်းစာကိုတော့ ယနေ့အထိ မတွေ့မိပါ။ . အဲဒီပို့စ်တွေတွေ့မှ ပြန်သတိထားကြည့်မိတယ်။ မျိုးစုံခေါ်နေကြတာပါ။ ပို့စ်တခုမှာဆို ရှေးနှစ်ရာကျော်မှ ယနေ့အထိ နန်းစိုက်ရာနေပြည်တော်တွေ (စစ်ကိုင်း အင်းဝ အမရပူရ ရတနာပုံ မန္တလေး ယခုခေတ်နေပြည်တော်) အဓိကထိခိုက်လို့ ''နေပြည်တော်ငလျင်'' လို့ပင် ခေါ်သင့်ပါသတဲ့။ . အဲ့လိုအမိန့်ထုတ်လို့ဆိုပြီး အရွဲ့တိုက် ''စစ်ကိုင်းငလျင်'' လို့ ခေါ်ကြရေးကြပါတော့တယ်။ အချို့များ # ခံပြီး ဘာစာမှမပါဘဲ #စစ်ကိုင်းငလျင် ဆိုပြီး ပုံထဲကလို ပို့စ်တင်သူတောင် တွေ့ရသေး။ ရီပါကပ်ရှင်းအဖှက် ဖြစ်ကုန်တာပေါ့။ ခေတ်က စာပေစိစစ်ရေးတင်မှ စာရေးလို့ရတဲ့ခေတ် မဟုတ်တော့တာ သတိထားသင့်ပြီ။ အမိန့်တခုထုတ်ယုံနဲ့ တားမရတဲ့ခေတ်။ . အမိန့်ထုတ်ရင်လည်း အဆင်ပြေ အဓိပ္ပယ်ရှိမယ့် အကြောင်းရင်းလေး ပြောပြပေါ့။ ဥပမာ အရင်က စစ်ကိုင်းငလျင် ရှိခဲ့ဘူးလို့ ကွဲပြားအောင်လို့ပါပေါ့။ မဟုတ်လည်း မြန်မာအများစု ယုံနေကြသလို ဗေဒင်ယတျာအတွက်ပါ၊ မန္တလေး ကျိန်းကြေသွားအောင်လို့ပါ စသဖြင့်ပေါ့။ ရှေ့ဖြစ်ဟောဆရာတွေ တွက်ချက်မှုအရ မန္တလေးမှာ အပျက်အစီး များမယ်ဆိုလို့ ဒီငလျင်ကြောင့်ပျက်စီးတာနဲ့ ကြေသွားအောင်လို့ပါဆိုပြီး ထည့်ကြေညာပေါ့။ အဲ့လိုကြေညာရင်တောင် ယုံသူတွေက မန္တလေးငလျင်လို့ ခေါ်ကြသုံးကြအုံးမှာ။ အခုတော့ .....

မြန်မာ့လိပ်ပြာတံဆိပ်ခေါင်း(၁၁)

မြန်မာ့လိပ်ပြာမျိုးစိတ်များ တံဆိပ်ခေါင်း စီးရီးစ်ရဲ့ ဧကဒဿမ ေမြာက် တံဆိပ်ခေါင်း ထွက်တယ်။ ၁၁ လုံးမြောက်ပေါ့။ မှိန်လိုက်တာ မပြောပါနဲ့တော့။ ရောင်းတဲ့ကောင်တာမှာ စမြင်လိုက်တော့ အဖြူပြင်မှာ အစွန်းအချို့ပေနေသလား ထင်ရရဲ့။ ဒီစီးရီးစ်က ၁၂လုံး ထုတ်မှာဆိုတော့ နောက်ဆုံးအလုံးဆို ဖြူဖွေးနေမလား မသိ။ . တံဆိပ်ခေါင်း တန်ဖိုးက ၂၀၀ကျပ်ပါ။ FDC လည်းထွက်တယ်။ ၆၀၀ကျပ်ပါ။ ဒေတာကဒ်လှလှလေးက ခုနောက်ပိုင်း ဝယ်လို့ရလာတယ်။ ၆၀၀ ကျပ်ပါဘဲ။ ခုနောက်ပိုင်းထုတ်တဲ့ တံဆိပ်ခေါင်းတွေ ဒီဇိုင်းလှတယ်။ FDC ကောင်းတယ်။ ဒေတာကဒ်တွေကလည်း ဝယ်သိမ်းထားချင်စရာ။ အဲ အဓိက တံဆိပ်ခေါင်း တွေဘဲ ဆေးရောင်မှိန်လွန်းနေတယ်။ . လိပ်ပြာအမည်က Red Lacewing ။ မြန်မာအမည် ရှိဟန်မတူ။ စီးရီးစ်ရဲ့ ထုံးစံအတိုင်း နိုင်ငံအမည် မြန်မာလို မပါပါ။ . ပုံမှာ တံဆိပ်ခေါင်းကို မြင်ရအောင် အရောင်ဆွဲတင်ထားတယ်။ ကြေညာတဲ့ပုံကအရောင်နဲ့ နှိုင်းယှဥ်မြင်ရေအာင် ထည့်ပေးထားတယ်။

ရိုးမကိုကျောခိုင်း၍၊

ဦးတင်ညွန့်ရဲ့ စာအုပ်။ ''ရိုးမကိုကျောခိုင်း၍'' ဆိုလို့ တောခိုတဲ့အကြောင်းများလားလို့။ အဖုံးပုံကလည်း ''သူတိုပြန်ကြလေပြီ'' နဲ့ ခပ်ဆင်ဆင်။ . စာဖတ်ကြည့်မှ ရိုးမကိုတော့ ကျောခိုင်းခဲ့ပါရဲ့၊ ရန်ကုန် စာပေလောကသို့ ဖြစ်နေတယ်။ ယနေ့ ကျနော်တို့ ဆရာတင်ညွန့်စာတွေဖတ်ရဖို့ ဇတ်လမ်းအစပေါ့။ . ဆရာက အရင် သူ့ကျောင်းဆရာဘဝကို အခြေခံပြီး ''၃၃'' ဆိုတဲ့ ဝတ္ထုတအုပ် ရေးဘူးတယ်။ ဒီစာအုပ်က ''၃၃'' အဆက် ''၃၄'' ဆိုပြီး ရေးခဲ့တာတဲ့။ . "၃၃'' ထဲက ဇတ်လမ်းကို အခြေခံပေမယ့် ဒီစာအုပ်မှာ ၈၈ အရေးအခင်းအချိန် အသားပေးဖြစ်နေတယ်။ အဲ့တုံးက ဆရာပတ်သက်ခဲ့ရာ ပဲခူးမြို့သပိတ်အကြောင်း မှတ်တမ်းပေါ့။ . ဆရာရဲ့ အရေးအသား ကျွမ်းကျင်မှုကြောင့် မူရင်းဝတ္ထုဇတ်လမ်းလည်း ထည့်ရေးသွားနိုင်တယ်။ မြန်မာတွေ တမျိုးထင်လေ့ရှိတဲ့ရောဂါကို ဘရိန်းကျူမာကြောင့်လို့လည်း ရေးပြနိုင်တယ်။ တခါတခါ ဆရာရေးပြလေ့ရှိတဲ့ ဂမ္ဘီယစတိုင်နဲ့ပေါ့။ . အဆုံးသတ်အထိ ဖတ်ပြီးတော့မှ ဘာလို့ ဒီစာအုပ်ကို ၃၄ လို့ အမည်မပေးလည်း နှမြောမိတယ်။ ဆရာတင်ညွန့် ပရိဿတ်ကတော့ သဘောကျကြမှာပါ။ သုတရော ရသပါပေးတဲ့ စာအုပ်တအုပ်ပါ။